GOT HERE Array ( [strictly_necessary] => Array ( ) [functional] => Array ( ) [performance_analytics] => Array ( [0] => Array ( [0] => legacy [1] => [2] => ) ) [advertisement_targeting] => Array ( ) ) Tony's verhalen deel 2 - Pikes Ibiza Meteen naar de inhoud

EN

Boek nuBoek nu

Frank Zappa kwam hier en ik wist niet wie hij was. Hij zag eruit alsof hij geen koffie kon kopen; hij zag eruit als een verdomde zwerver. Een groep mensen nam hem mee uit lunchen en ik ging mee. Daarna stond Frank op en zei, omdat hij net uit New York was ingevlogen, dat hij vóór de avond terug naar het hotel wilde, dus bood ik aan hem een ​​lift terug te geven. We reden verder en hij wendde zich tot mij en zei dat ik niet wist wie hij was.

'Natuurlijk, jij bent Frank Zappa.' Ik zei. “Wie is Frank Zappa?”
"Jij bent Frank Zappa."
“Wie is Frank Zappa?”
'Ik heb je verdomme net verteld dat jij Frank Zappa bent.' Het had eeuwig kunnen doorgaan.

Hij vond het verfrissend om iemand te ontmoeten die niet van hem verwachtte. We zaten in de bar toen we terugkwamen in het hotel en hij vroeg me of het feit dat hij net drie miljoen dollar had uitgegeven indruk op me maakte. Omdat ik net op deze plek werkte, gebeurde dat echt niet.

Frank zei dat hij een voorstel voor mij had, rende naar kamer 1 en kwam terug met een leren koffertje. Hij haalde dit Russische document tevoorschijn en het enige wat ik begreep waren de cijfers van 2.7 miljoen dollar, die betrekking hadden op een pand dat hij net niet ver van het Kremlin had gekocht. Hij zei dat hij met de overige 300 dollar een wodkafabriek had gekocht en vond dat we er een moesten maken Pikes Perzikwodka; hij had mensen die de brouwsels maakten en we konden het wereldberoemd maken. Toen vroeg hij mij of we open konden gaan Pikes hotels in boetiekstijl over de hele wereld – als hij een pand vond, zou hij mij erheen vliegen om het op te zetten en ik zou 15% korting verdienen.

Een tijdje later belde Frank mij op met de mededeling dat hij de perfecte plek voor de eerste keer had gevonden Pikes Hotelfranchise. Het was Havana, Cuba – het oude huis van Ernest Hemingway. Hij zei dat hij tegen Fidel had gezegd dat ik een aardige man was en dat ik me 'geen zorgen hoefde te maken over Gorbatsjov', aangezien hij ook aan de kant stond. Ik vertelde hem dat ik meteen langs zou komen; hij wilde er heel graag mee verder.

Toen stierf hij verdomme aan mij.

Door team Pikes

Deel dit artikel facebook X linkedin
Modal sluiten